Jak już kiedyś wspominałem - jeżdżąc w sprawach zawodowych staram się połączyć przyjemne z pożytecznym. I tak też było tym razem. Jadąc przez Lwówek Śląski zobaczyłem skałki i o dziwo prawie pusty parking na samochody. Zrobiłem sobie krótki spacerek. Na początek rozgrzewka - wejście po schodkach pod górkę.
Ale ładne skałki - to Szwajcaria Lwówecka.
Szwajcaria Lwówecka jest najwyższym zgrupowaniem form piaskowcowych w Sudetach - oczywiście poza Górami Stołowymi. Skaliste ściany wznoszą się nawet ponad 20 m od poziomu parkingu na którym zostawiłem autko. Grupa skałek jest niewielka - ma około 200 m długości.
Z góry roztacza się panorama na Ziemię Lwówecką, a właściwie dolinę potoku Srebrnego - dopływ Bobru.
Poprzez Szwajcarię prowadzi ścieżka przystosowana dla takich co chcą zatrzymać się na chwilę, aby odpocząć od jazdy autkiem. Po prostu dla takich jak ja. No cóż, wolałbym więcej pochodzić, ale czas goni.
Trochę spacerku - i panorama z innego poziomu.
Nieodłącznym atrybutem panoramy są skałki. Tym razem widziane z góry.
Parę minut temu wędrowałem gdzieś na dole.
Szwajcaria Lwówecka była rezerwatem przed II wojną światową............
po wojnie ochrona rezerwatowa nie była kontynuowana.
Obecnie zespół skałek jest na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Bobru.
A gdzie te skałki - czyżby już zginęły - nie to najwyższe miejsce i skałek nie widać.
Powoli czas schodzić na dół. Po drodze można podziwiać kwiatki.........
.............i skałki na których byłem przed chwilą.
Już jestem na dole - koniec spacerku - niestety wsiadam w autko i dalsza jazda, a pochodziłbym sobie po górkach.
3 komentarze:
Faktycznie cudeńko!!!!!
Masz fajnie,ze praca pozwala Ci na realizację Twoich zainteresowań.
Nikt specjalnie nie wybierze się,by obejrzeć grupe skałek o długości 200 m :)))
Możemy przystąpić do negocjacji w sprawie tego czasu - dysponująca nadwyżkami :)))
Prześlij komentarz