Dożynkowy czas - rok 2016

Jeżdżąc po Polsce w sprawach zawodowych często spotykam różne dziwne miejsca i nie tylko. W zeszłym roku wracając do domu spotkałem kompozycje podożynkowe. Kiedyś - gdy pola były koszone kosą - były robione ze snopków wiązany, a dzisiaj - są robione ze współczesnych "snopków walcowatych".

Tym razem - w zeszłym roku - przejeżdżałem w okolicach Zbierska [na południe od Konina w Wielkopolsce]. Natknąłem się tam na scenki rodzajowe zlokalizowane na polach. Takie scenki rzadko spotykam.

Oto zestaw polowy z sołectwa Russów.

Smukłe kobiety pracujące w polu. A gdzie chłopy.

Ten gospodarz chyba trochę przesadził z tymi konikami.

No i zagroda w Zbiersku.

No cóż młodzi pewnie się zdziwią, ale kiedyś zagrody wyglądały podobnie.

Choć niezupełnie. To jakaś wyemancypowana zagroda. Gospodarz wiesza pranie, a gospodyni w domu. No cóż mamy XXI wiek i równouprawnienie.

A to biuro sołtysa wsi Piątek Mały.

Nawet jest poczęstunek dla gości.

Wprawdzie sołtys zapracowany, ale już też widać współczesność. No cóż, ale piwko w pracy - to coś nie tak. Może jakiś interesant przyniósł łapówkę.

Zaproszenie na dożynki. No cóż już odbyły się rok temu.

Nawet leżąc w łóżeczku można pooglądać telewizję. Tylko czy jest co oglądać - mam nadzieję, że program Wiejskiej Telewizji SOŁTYSÓWKA jest zdecydowanie ciekawszy niż to oferuje nam TVP.

Biuro sołtysa czynne 24 godziny w ciągu doby i teraz rozumiem dlaczego w biurze jest łóżeczko.

Oczywiście prezentacja wyrobów lokalnych.

Interesanci. No cóż "Każdy orze jak może." Można i tak, aby tylko skutecznie.

Przy tak bogatej ofercie zajechałem pod biuro Sołtysa. Może ma problemy i będę mógł pomóc.

Dożynki zakończone. Czas odstawić maszyny do garażu.

Tak było w zeszłym roku. A jak było w tym roku. Niestety nie przejeżdżałem. Mam nadzieję, że przedstawiono nowe obrazki rodzajowe.

Jestem pełen uznania dla pomysłodawców i wykonawców tych scenek. Wreszcie ktoś pomyślał - a przecież to tak niewiele kosztuje. Tym razem Wielkopolanie stanęli na wysokości zadania.